مهندسی نرم افزار: سیستم به مجموعه اي از عناصر گفته می شود كه براي يك هدف مشخص با همديگر در تعامل هستند.

مهندسی نرم افزار : تحليلگر، يک برنامه نويس با تجربه است که وظیفه تحلیل و طراحی سیستم را بر عهده دارد و با توجه به پست کاری که در اختیار دارد میزان تحلیل و برنامه نویسی آن تغییر می کند

مهندسی نرم افزار : اكتور یا عامل موجوديتي در تعامل با سيستم به منظور تكميل يك رويداد است . اين تعريف توسط ياكوبسن ارائه شده است.

در مهندسی نرم افزار پس از تعيين چارت عملياتي مي بايست نيازهاي عملياتي و نيازهاي كيفي را تعیین كنيم.

نرم افزار بوسیله مهندسان نرم افزار طراحی و ساخته میشود و بصورت مجازی توسط تمامی افراد جامعه استفاده میشود. و مهندسی نرم افزار شامل : یک فرآیند، تکنیکهای مدیریت ، روشهای فنی و استفاده از ابزار است

مدلسازی سیستم کمک میکند تا تحلیلگر بتواند به درک بهتری از عملکرد سیستم دست یابد. و میتوان آنها را برای برقراری ارتباط با مشتری مورد استفاده قرار داد. مدلهای مختلف سیستم را از دیدگاه های خارجی ،رفتاری وساختاری نشان میدهند

طراحی نرم افزار یک فرآیند تکراری است که از طریق آن نیازمندیها به یک برنامه کاری تبدیل میشوند. در مهندسی نرم افزار ، طراحی بر چهار زمینه تاکید دارد: داده ، معماری، واسط ها و قطعات

معماری نرم افزار ساختار کلی نرم افزار است که ساختارسلسله مراتبی قطعات برنامه، روشی که با هم محاوره انجام میدهند و ساختار داده هایی که آن قطعات را مورد استفاده قرار میدهند،را نشان میدهد