مقایسه شبکه ADSL و کابل
مقایسه شبکه ADSL و کابل
ADSL بهتر است یا کابل؟ مثل این است که سوال شود کدام سیستم عامل بهتر است. یا کدام زبان بهتر است، یا کدام مذهب بهتر است. پاسخی که دریافت می کنید به کسی بستگی دارد که از او سوال کردید. ADSL و کابل را از بعضی جهات مقایسه می کنیم. هر دو در ستون فقرات از فیبر استفاده می کنند ولی در لبه با هم متفاوت اند. کابل از هم محور استفاده می کند، ولی ADSL از جفت تابیده استفاده می کند. اما کل ظرفیت کابل برای کاربران داده ها مهیا نیست، زیرا بخش زیادی از پهنای باند کابل برای چیزهای دیگری مثل برنامه های تلویزیون به هدر می رود.
در عمل نمی توان در مورد ظرفیت موثر به طور کلی اظهارنظر کرد. تامین کنندگان ADSL در پهنای باند ان اظهارنظر خاصی می کنند و به حدود 80 % از سازگاری نائل آمدند. تامین کنندگان کابل هیچ ادعایی نمی کنند زیرا ظرفیت موثر به تعداد کاربرانی بستگی دارد که از کابل استفاده می کنند. گاهی ممکن است بهتر از ADSL و گاهی بدتر از آن باشد.
اگر به مدت یک دقیقه خدمات بزرگی ارائه شود به معنای ان نیست که دقایق بعدی نیز خدمات بزرگی اراده خواهد شد، زیرا بزرگترین پهنای باندی که به شهر اختصاص داده شد، ممکن است فقط کامپیوترش را روشن کرده باشد.
وقتی سیستم ADSL کاربران بیشتری را جذب می کند، افزایش تعداد کاربران تاثیر اندکی بر روی فعلی دارد، زیرا هر کاربر یک اتصال اختصاصی دارد. در کابل هرچه مشترکین بیشتری برای اینترنت ثبت نام می کنند کارایی کاربران موجود کاهش می یابد. تنها راه درمان این است که متصدی کابل، کابل های شلوغ را تقسیم کند و هر کدام را مستقیما به گره فیبر وصل نماید. این کار مستلزم هزینه زمان و پول است و تجارت آنها حکم می کند که از آن پرهیز کنند.
می دانیم که سیستم تلفن همراه از کانال مشترک استفاده می کند. دراین سیستم گروهی از کاربران که آنها را هم سلولی می نامیم، از پهنای باند مشترکی استفاده می کنند. این پهنای باند به وسیله FDM و TDM به قطعات ثابتی بین کاربران فعال تقسیم می شود، زیرا ترافیک صوتی کاملا یکنواخت است، اما در ترافیک داده ها، این تقسیم بندی دقیق، کارآمد نیست زیرا کاربران داده ها اغلب بیکار هستند و پهنای باندی که رزرو کردند به هدر میرود. با این وجود دستیابی کابل به سیستم تلفن همراه بسیار شبیه است تا به سیستم تلفن ثابت.
ADSL و کابل از نظر قابلیت دسترسی با هم فرق می کنند، هر کسی دارای یک تلفن است ولی تمام کاربران به اندازه کافی به دفتر انتهایی نزدیک نیستند که به ADSL دسترسی داشته باشند. از طرف دیگر هر کسی دارای کابل نیست، اما اگر کابلی در اختیار داشته باشید و شرکت شما دستیابی به اینترنت را فراهم کند، می توانید به آن دسترسی داشته باشید. فاصله با گره فیبر یا ایستگاه انتهایی مسئله ای نیست. توجه به این نکته ضروری است که چون کابل به عنوان رسانه توزیع تلویزیون است، کمتر جنبه تجاری دارد.
چون ADSL یک رسانه نقطه به نقطه است، امنیت آن بیشتر از کابل است. هر کاربر کابل به راحتی می تواند تمام بسته هایی را که از کابل عبور می کند، بخواند. به همین دلیل، عرضه کننده کابل کل ترافیک موجود در هر دو طرف کابل را رمزگذاری می کند.
قابلیت اعتماد سیستم تلفن بیش از کابل است. بعنوان مثال حتی اگر جریان برق قطع شود، با استفاده از باطری پشتیبان به کارش ادامه می دهد. در کابل اگر جریان برق تقویت کننده ای قطع شود، ارتباط تمام کاربران جریان روبه پایین قطع می شود.
اغلب تامین کنندگان ADSL، انتخاب ISPها را امکان پذیر می کنند. گاهی لازم است این کار را طبق قانون انجام دهند. این موضوع همیشه در مورد کابل صدق نمی کند.
نتیجه می شود که شباهت Adsl و کابل بیشتر از تفاوت آنها است. خدمات مشابهی را ارائه می کنند و با تشدید رقابت بین انها، قیمتهای یکسانی خواهند داشت.
