خدمات اتصال گرا و بی اتصال لایه های شبکه

خدمات اتصال گرا و بی اتصال لایه های شبکه

لایه ها میتوانند دو نوع خدمات به لایه های بالاتر از خود عرضه کنند: خدمات اتصال گرا و خدمات بی اتصال. در اینجا این دو خدمات را بررسی می کنیم و تفاوت های آنها را مورد بحث قرار می دهیم.

خدمات اتصال گرا پس از سیستم تلفن مدلسازی شده است. برای صحبت با کسی، گوشی تلفن را برمی دارید، شماره وی را می گیرید، با وی صحبت می کنید و گوشی تلفن را می گذارید. بطور مشابه برای استفاده از خدمات اتصال گرای شبکه کاربر خدمات ابتدا اتصالی را برقرار می کند، از اتصال استفاده می کند، و سپس اتصال را قطع می کند.

ویژگی اصلی اتصال این است که مانند لوله است: فرستنده اشیا (بیت ها) را از یک طرف می فرستد و گیرنده در طرف دیگر بیت ها را دریافت می کند. در اغلب موارد بیت ها به همان ترتیبی که ارسال شدند، دریافت می شوند.

در بعضی از موارد، وقتی اتصال برقرار می شود، فرستنده، گیرنده و زیرشبکه، راجع به پارامترهایی که باید مورد استفاده قرار گیرند، مذاکره می کنند. مثل حداکثر اندازه پیام، کیفیت خدمات درخواستی، و سایر موارد. معمولا یک طرف پیشنهادی را ارائه می کند و طرف دیگر آن را می پذیرد، رد میکند و یا پیشنهاد مخالفی می دهد.

برعکس، خدمات بی اتصال پس از سیستم پست مدل سازی شدند. هر پیام حاوی آدرس کامل مقصد است و هر کدام مستقل از دیگری در سیستم هدایت می شود. در حالت عادی وقتی دو پیام  به یک مقصد ارسال می شوند، آنکه اول ارسال شد، اول به مقصد می رسد. اما ممکن است پیام اولی به دلیل تاخیر، دیرتر از دومی به مقصد برسد. در خدمات اتصال گرا این کار اتفاق نمی افتد.

هر خدمات می تواند با کیفیت خدمات مشخص شود. قابلیت اعتماد بعضی از خدمات آن  قدر بالاست که هیچ گاه داده ها را از دست نمی دهد. معمولا خدمات قابل اعتمادی طوری پیاده سازی می شود که در یافت کننده پیام، دریافت هر پیام را به فرستنده اعلام میدارد، لذا فرستنده مطمئن میشود که پیام رسیده است. فرایند اعلام وصول موجب سربار و تاخیر می شود که اغلب ارزشمند است ولی گاهی مطلوب نیست.

حالت خاصی که در آن خدمات اتصال گرا مفید است، انتقال فایل است. صاحب فایل می خواهد مطمئن باشد که تمام بیت ها بطور صحیح و به همان ترتیب ارسال شده رسیده اند. کاربران معمولا افزایش سرعت در خدمات انتقال فایل را که موجب از دست دادن چند بیت از داده ها میشود، نمی پذیرند.

خدمات اتصال گرای قابل اعتماد به دو صورت است: دنباله ای از پیام ها و رشته ای از بایت ها. در اولی، مرزهای پیام حفظ می شود. وقتی دو پیام یک کیلو بایتی ارسال می شوند، بصورت دو پیام یک کیلوبایتی به مقصد می رسند و هیچ گاه بصورت یک پیام دو کیلوبایتی به مقصد نمی رسند.

برای بعضی از کاربردها تاخیر حاصل از اعلام وصول قابل قبول نیست. یکی از این کاربردها ترافیک صوتی دیجیتال شده است. وجود اختلال در مکالمات تلفنی برای کاربران قابل تحمل است. ولی تاخیر ناشی از اعلام وصول قابل تحمل نیست. هنگام انتقال فیلم ویدیویی، وجود چند عنصر تصویر بد، مشکلی ایجاد نمی کند، اما توقف ارسال فیلم و تصحیح اشکالات آن چندان مطلوب نیست.

همه کاربرها نیاز به اتصال ندارند. خدمات بی اتصال غیرقابل اعتماد، در مقایسه با خدمات تلگرام، خدمات داده گرام نامیده می شود. این خدمات اعلام وصولی را به فرستنده ارسال نمی کند.

در موارد دیگر، عدم برقراری اتصال برای ارسال پیام های کوتاه، مطلوب است، اما قابلیت اعتماد ضروری است. برای این کاربردها می توان از خدمات داده گرام اعلام وصول شده استفاده کرد. این کار مانند ارسال نامه سفارشی و درخواست رسید از گیرنده است. وقتی رسید به فرستنده می رسد، مطمئن می شود که نامه به مقصد رسیده است.

خدمات دیگر خدمات درخواست و پاسخ است. در این خدمات فرستنده داده گرام منفردی ارسال می کند که حاوی یک درخواست است، پاسخ حاوی جواب است.